Zamieszkamy w Stavros, w uroczym  pensjonacie, mając dla siebie maleńką plażę nad zatoczką, u stóp góry Lery, której sama bliskość wprowadza człowieka w stan medytacyjnego spokoju i wyciszenia.

To ona będzie centrum naszego świata na te siedem dni. Stąd będziemy wyruszały na wędrówkę i tutaj będziemy wracały, pełne wrażeń,  żeby odpoczywać, dzielić sie swoimi odkryciami, tańczyć spiralne tańce, śpiewac pieśni  i słuchac minojskich historii patrząc w rozgwieżdżone niebo.

Ta wyprawa będzie znacznie bardziej kontemplacyjno wypoczynkowa, niż poprzednie. Ostatecznie na majówce tradycyjnie trzeba trochę poleniuchować!

Wstępny Plan wyprawy przedstawia sie następująco:

1. środa – lot z Warszawy Modlin 11 30 – będziemy w Chanii 15 24, więc będzie jeszcze późne popołudnie i wieczór na spokojne zakwaterowanie, krótki krąg otwierający i kolację w tawernie.

2. czwartek – przed południem czas na odpoczynek po podróży, plażowanie, spacery, cokolwiek kogo cieszy.  Po południu Krąg i część warsztatowa przygotowująca do podróży dnia następnego

3. piątek – wyruszamy o poranku, jedziemy do Armeni, gdzie znajduje się późnominojskie cmentarzysko, żeby przywitać się z naszymi duchowymi przodkiniami. To miejsce emanuje tak wielkim, łagodnym spokojem, że trudno z niego wyjechać. Damy więc sobie dużo czasu zarówno na indywidualną medytację, jak i na współną ceremonię w podziemnej grocie.

Potem odpoczynek w słynnej tawernie u Josefa, gdzie będzie na nas czekał   przepyszny obiad, złożony z tradycyjnych potraw kreteńskich

A po południu pojedziemy do niedalekiego miasteczka Spili – sycąc po drodze oczy widokiem kreteńskich gór – gdzie będzie okazja żeby zobaczyć a także zakupić tradycyjne rękodzieło, głównie tkaniny i ceramikę.

4. sobota

Przed południem czas  na odpoczynek, po południu i wieczorem krąg i część warsztatowa.

5, niedziela

Całodzienna wycieczka do wąwozu Katholiko, który od najdawniejszych czasów upodobali sobie pustelnicy, znajdują się też tam pozostałości po monastyrze, no i przede wszystkim dwie pełne mocy jaskinie, które od od tysiącleci pełniły rolę świątyń.

W Jaskini Niedźwiedziej zostaniemy na dłużej, dając sobie czas na  intymne spotkanie z twórczą mocą Ziemi. W tej mniejszej, przypominającej kanał rodny będziemy miały wyjątową okazję złożyć tradycyjną ofiarę z miodu na oryginalnym minojskim  ołtarzyku, który zachował się do naszych czasów!

6. poniedziałek

To dzień, który przeznaczymy na integrację dotychczasowych doświadczeń, wgladów i odkryć, a jednocześnie na przygotowania do najważniejszego w tej podróży wydarzenia, jakie będzie miało miejsce dnia następnego.

7. wtorek

Wyruszamy przed świtem do Jaskini Niedźwiedziej, która będzie naszą świątynią w Ceremonii Odrodzenia i Afirmacji Życia. Aby potem zatańczyć da-pu-ri-to – spiralną drogę światła!

Tam, w wąwozie zaśpiewamy też pieśń zamykajacą krąg, dopełniając w ten sposób naszą duchową podróż.

Czas na odpoczynek w hotelu, a po południu i wieczorem do wyboru:

odwiedziny w Chanii, spacer po pieknej weneckiej starówce, kolacja nad zatoką, cokolwiek sobie zamarzycie.

lub spokojny, kontemplacyjny czas na miejscu, z górą Lerą i morzem.

8. środa – mamy jeszcze pół dnia , żeby nacieszyć się słońcem Krety, a potem na lotnisko i do domu!

Tutaj możesz poczytać, jak było rok temu:

Podróż z Aniją na Kretę była dla mnie przełomowym doświadczeniem na przestrzeni ostatnich lat. Kiedy wyjeżdżałam, byłam  w złej kondycji fizycznej, bez energii kreatywnej – a wróciłam odrodzona, z nową energią do pracy i do życia. Niosę ją ze sobą dalej w moje życie, relacje i twórczość.

Wyjazd był dla mnie niezwykłym zagłębieniem się w duchowość natury, w mądrość i piękno kultury minojskiej jak i w proces grupowy, który stworzył się w naszym kręgu kobiet. Przygody i doświadczenia miałyśmy magiczne, pełne wglądów, ale też tworzące silne połączenie z naturą życia, które przez nas i wokół nas przepływało. Anija ma w sobie wiele wiedzy i czułej mądrości, która jest dla mnie inspiracją, ale też daje każdej z kobiet przestrzeń do tego, aby dzieliła się skarbami własnej duszy i tym, co w niej żywe i autentyczne. Jestem ogromnie wdzięczna Aniji za to, że przyjęła mnie z otwartymi ramionami jako najmłodszą z kobiet i dała mi odczuć, że mam w sobie równie wiele zasobów jak dojrzalsze ode mnie uczestniczki. Byłyśmy i jesteśmy kręgiem – który nie ma początku i nie ma końca, także podróż trwa i wspaniale jest być w niej razem, w końcu uczymy się sztuki połączenia – serca z sercem, nieba z ziemią, ciemności ze światłem i nas samych z tkanką życia i naturą własnej duszy.

Agnieszka Marcinkiewicz

Wyprawa na Kretę minojską z Aniją to tak naprawdę wielowymiarowa pielgrzymka: po minojskich śladach świątyń, jaskiń, gór, z których każda emanuje energią, ciepłem lub ciemnością, która karmi i zasila. Odkryła przede mną ślady przeszłości, uruchomiła wyobraźnię, dała możliwość stanięcia w miejscach, które dawniej dawały moc kapłankom Bogini. To była również wyprawa w głąb siebie i mojej Duszy. Odnowiło się połączenie z korzeniami duchowymi i spiralną filozofią życia, z którą wszystko staje się bardziej naturalne i oczywiste.

Ania Szymborska

Ta duchowa podróż była dla mnie najgłębszym spotkaniem z samą sobą. Dziękuję za troskliwe i odpowiedzialne przewodnictwo Aniji. Mogłabym się tu rozpisywać, ale dodam tylko, że na dowód rozpuszczenia starych lęków w brzuchu Matki Ziemi na Krecie, po powrocie wydarzyło się niemożliwe: wsiadłam do samolotu akrobacyjnego i doświadczyłam lotu z fikołkami z pilotem, bez ataków paniki i w pełnym zaufaniu.

Kinga Bielec